Voor de liefhebben de laatste 2 weken 27/7 t/m 9:8

Deze verslagen heb ik al een hele tijd klaar liggen, dat had ik in Malawi al, maar omdat ik daar geen goed WiFi had en ik in Nederland het helemaal vergeten was, tot vandaag, komen hier mijn laatste 2 weken van mijn reis! Vandaar voor de liefhebben want ik ben al 3 weken thuis.


Dag 94 (27/7) reizen naar liwonde ma
Vannacht heb ik Renier helemaal fijne nacht gehad ik denk dat het ziek zijn er nu helemaal uit kwam. Maar in de lodge waar we zaten betaalde we heel veel geld voor het geen wat we kregen en wat ze hadden. Dus hadden we na lang zoeken in de lonley planet en overwegingen maar besloten om door te gaan naar liwonde. Het was gelukkig voor mij maar 1,5 uur rijden. We hadden bij een lodge geboekt maar toen we daar aan kwamen was het echt heel primitief en echt niet mooi en goed geregeld. En een beetje primitief maakt ons niet uit dat zijn we inmiddels wel gewend maar als het echt slecht geregeld is en er helemaal niks te doen is maak je ons niet gelukkiger. Daar kon je een boottocht doen voor 23 euro alleen toen we de boot zagen van de boottocht dacht ik, ik kan nog beter in het water springen en me meteen laten opeten door een krokodil haha. Overal hier in het water zitten namelijk krokodillen. Dus besloten we door te gaan naar een andere lodge. We dachten we hebben een redelijk goedkope lodge gevonden midden in het national park wat hier zit. Ideaal zou je zeggen. Dus wij werden ook of is opgehaald wn. Gingen naar die lodge. Die zag er echt heel mooi uit en ik was ook allang tevreden want ik had een bed waar ik in kon gaan liggen:D we kwamen er wel achter dat alles hier een beetje duurder is dan dat we gehoopt hadden... Maargoed daar moeten we het maar 2 dagen mee doen haha. Het eten was gelukkig wel heel goed dus dat was waar voor je geld. Ik kon niet heel veel eten maar wat ik kon eten was goed. Ook is hier een heel mooi uitzicht punt waar je de zonsondergang echt heel mooi kan bekijken!

In de lodge hebben ze alleen maar in de keuken een oplaad punt en zitte. Er geen lampen in de dorm oeps haha. Dus toch redelijk primitief. te onze zaklampjes overal naar toe en zuinig doen met onze batterijen. Ik ben vandaag weer heel dank aar dat ik zo'n goede zaklamp mee heb wNt als het hier donker is, is het ook echt donker want er hangen hier nergens lampen. Het enige licht wat je op de wc had was de maan. Want er zit geen dak op de wc. Was opzich wel grappig. Dat je gewoon omhoog kon kijken en je de maan ziet. Midden in de Bush Bush. Ook wel een raar idee dat we nog geen 20 meter van de echt wilde dieren vandaan zitten.

Dag 95 (28/7) midden in de Bush Bush di
Vandaag wilde we kijken wat voor een activiteiten we konden gaan doen en wilde we naar de plaatselijke markt hier. Dat is altijd leuk om overheen te lopen. Dus nadat we een douche in de open lucht hadden genomen. Wat echt heel bizar is. Want net zoals de wc's hebben de douches open daken. Dus toen mijn douche nog niet aan was had ik het echt heel erg koud. Ik dacht ook eerst dat mijn douche niet warm ging worden... Dus ik stond alweer te bibberen. Maar gelukkig na een minuut of 5 werd mijn douche echt heel lekker warm. Dus dat maakte het douche in de openlucht een stuk relaxer, we konden met z'n 4ren tegelijk douchen want er waren 4 douches. Dat maakte het ook wel heel gezellig haha. We gingen met de fietstaxi naar het dorp wat ongeveer 30 minuten duurde. Maar het bijzondere eraan was dat we achterop een fiets midden door het national park fietsen. Dus 7 meter verderop stonden gewoon 2 olifanten gewoon chill te eten.. Echt zo bizar! Het was wel echt een hele toffe fiets rit. En vooral ook heel mooi. Aan de ene kant zag je echt mooie bergen voorbij komen en aan de andere kant een soort savanne gebied ofzo. Echt heel mooi. Bij de markt aangekomen was het een typische Malawiaanse markt. Met overal kleren en schoenen en doeken en spullen die ze ons aansmeren die we helemaal niet willen kopen dus dan moet je ze weer vriendelijk afwijzen. We hadden bedacht dat we hier op de markt iets warms zouden kopen en savonds lekker fruit met brood gingen eten. Maar met een markt hier moet je, je kraampjes voorstellen van hout echt bomen. En een soort koningen markt want iedereen zit ook op vloerkleedjes op de grond. En overal ligt vuil enzo. We hadden een restaurantje gevonden waar halal opstond. Maar echt een restaurantje is het niet. Een vervallen huisje met geímproviseerde tafeltjes. Het was vervallen enzo maar het had wel iets. Dus daar maar aan de rijst gegaan. Het was opzich wel lekker alleen konden deze mensen niet rekenen dus moesten we dat zelf maar uitvogelen hoeveel we moesten betalen.

Op de terug weg zijn we weer met de fiets taxi terug gegaan. Heerlijk zo'n rit. Mijn fiets zat wel in de achterhoede haha. Hij was een beetje sloom maar vond ik opzich niet zo erg. Want elke keer als hij over een bobbel fietste werd ik 2 meter de lucht in gelanceerd. En helemaal als ik perongeluk me niet goed vast hield lag ik bijna op de grond.

Toen we terug bij het hostel kwamen waren we 2 fotografen tegen gekomen waarmee we savonds nog gezellig wat hebben gedronken. Maar ben wel optijd naar bed gegaan want de volgende ochtend moesten we vroeg opstaan om te gaan kanoën.

Dag 96 (29/7) Kano varen en door naar zomba woe
Vanochtend was het heel vroeg toen we op moesten staan. Om 6 uur ging de wekker. Dus zelfs hier was het nog een beetje schemerig haha. Om half 7 moesten we fris en fruitig zijn om te gaan kanoën door het park. We moesten 2 aan 2 in een kanoë gaan zitten. Maar er was ons verteld dat in dit meer krokodillen zitten en nijlpaarden zitten dus toen ik die kanoë zag dacht ik: 'oh ooh dat wordt een lekker hapje voor de krokodillen" ze hadden ook nog extra tegen ons gezegd hadden en benen binnenboord laten. Dus wij een beetje zenuwachtig in die kanoë stappen. Je zat ook echt maar 20 centimeter van het water ofzo. Maargoed wij gingen weg. Er was een man bij ons in de boot die ervoor zorgde dat we voorruit kwamen en dat we een goed rondje maakte.
Het was echt zo indrukwekkend! Echt ge-wel-dig. Op het meer was het super rustig en de zo'n was net een stuk boven de bergen dus het licht kwam suler mooi op het water. Het was echt heel gaaf en rustig, we werden er ook allemaal een beetje rustig van. We hebben nijlpaarden echt op 7 meter afstand gezien. Eerst dacht ik wat waarom gaan we zo dichtbij de neushoornvogel misschien moeten we een keer draaien ofzo. Maar gelukkig stopte we wel optijd dat we niet aangevallen werden door de nijlpaarden. Ze schrokken al wel enigszins dus ze stonden op het water is niet heel diep dus die werden echt heel veel groter dan wij waren en het zijn al indrukwekkende dieren. Sommige hebben ook echt een lelijk hoofd. Zo'n super grote neus met een mond half in glimlach ( vind ik lijken) helemaal over die grote neus. Maar echt heel vet om te zien.
Later hebben we ook nog apen en olifanten gezien. De olifanten op het land en de apen ook. Al was een aap zich in het water aan het wassen waar het echt net op een mens leek. De manier waarop die beesten zich bewegen en hun dingetjes doen zouden ze zo voor mensen door kunnen gaan. Het is dat ze een beetje een ander uiterlijk hebben.
De krokodillen hebben we helaas niet echt gezien ik dacht wel een paar keer dat ik een krokodil een beetje aan het oppervlak zag en waarschijnlijk was dat het dan ook. Maar die beesten kunnen 1 uur onder water zijn is me verteld dus die laten zich ook niet echt veel zien.

Al met al was het echt een super gave tocht! We zijn in totaal 3 uur op het water geweest denk ik.
Hierna hebben we onze spullen gepakt en zijn we richting zomba gegaan. Onze eind bestemming Blantyre komt echt steeds dichterbij. Maar toen we erheen gingen met een soort van taxi had ik soms echt het gevoel alsof ik in Frankrijk of Italië door de bergen aan het rijden was. Overal hele mooie bergen en groene natuur om me heen. Super gaaf om te zien. Ook deze weg was relatief best goed! Dus dat was een best fijn gevoel
We hebben in zomba een lodge gevonden van een Nederlandse eigenaar wat opzich wel grappig is alleen zijn er echt super veel Nederlanders hier dat zijn we helemaal niet meer gewend zoveel Nederlanders bij elkaar en dat we niet gewoon kunnen praten zo der dat iemand je verstaat. Dus dat je iets aan het zeggen bent en dat opeens iemand anders reageert op wat jij gezegd had.

Vanavond was er iets mis gegaan met het eten waardoor ze ons vergeten waren, dus we moesten echt heel lang wachten op ons eten. Ik geloof dat we ons eten pas om 21.30 hadden terwijl we om 18.00 besteld hadden. In de tussentijd was er een heel schattig meisje, die de hele tijd naar mij toe kwam en ik heb samen met haar op mijn iPad gespeeld. Je kon wel zien dat ze enigszins met touch screen kon omgaan dus iets rijker was. Maar het was wel echt super schattig. Op een gegeven moment moest ze plassen dus dat zei ze tegen mij (ze kan Engels dat was erg handig) maar ik dacht hmm volgens mij is dat toch iets meer een taak van haar moeder.

Dag 97 (30/7) zomba don
Vandaag was ik echt heel vroeg wakker want iedereen op onze dorm was lekker heen en weer aan het lopen om 6 uur ofzo. En onze badkamer deur is de klink uit dus als je hem van binnen uit opslot doet en later open probeerde te maken krijg je de deur niet open. Dus ik heb echt een stuk of 4x mijn bed uit gemoeten om die deur open te maken super irritant als je eigenlijk nog probeerde te slapen. Lang leven de dorm. Maargoed de dekens waren hier wel echt geweldig! Lekker zacht en je kon je er heerlijk in verstoppen echt super fijn. Maar we zijn dus optijd opgestaan en zijn na een relaxed ontbijt zomba in gegaan. We hebben daar heerlijk doorheen geslenterd en op de markt rond gekeken. Het lijkt een beetje op Blantyre alleen dat iets minder rijk. Maar het was wel heel lekker om daar lekker te lopen en praatjes hier en daar te maken.
Ook hadden ze veel souvenir kraampjes dus daar zijn we ons allemaal ook helemaal te buiten gegaan haha, uiteindelijk hebben we denk ik 5 uur misschien wel 6 door zomba gelopen. Dus tegen het einde van de middag zijn we terug gekomen in ons hostel en heb ik gewoon lekker gerelaxt.
Tegen het begin van de avond kwam er een groep van 20 kinderen en een paar begeleiders. 1 van die begeleiders hadden wij op de heen weg in het vliegtuig gezien die was toen voor 2 weken op vakantie en nu was ze terug om met be more een groep jongeren 2 weken Malawi te verkennen echt heel toevallig. De andere begeleider is een docent op het citadel college de middelbare school waar ik op gezeten heb... Echt de wereld is zo klein. Het voelde vanavond ook echt weer een beetje alsof ik terug in Nederland ben met nog meer Nederlandse mensen om me heen en ook nog is mensen die werken op mijn middelbare school echt heel grappig.

Dag 98 (31/7) zomba plateau vrij
Omdat het zomba plateau zo beroemd is hier en iedereen het erover had dachten we ach waarom ook niet. Ik wist eigenlijk ook niet zo goed wat ik me erbij voor moest stellen maar het bleek een berg te zijn waar we op gingen wandelen. Dus wij gingen vol goede moed naar het zomba plateau. We waren helemaal niet voorbereid dus we hadden geen guard of iets. Maar gelukkig regelt hier alles voor zich. Dus kwamen we aan met de taxi en waren er een hele boel mensen die onze guide wel wilde zijn voor op de berg. Dus de 1e de beste vonden wij eigenlijk wel prima. Hij liet ons kiezen tussen de 4 urige route of de 6 urige route. ,aar wij hebben gekozen voor de 4 urige route dat vonden we stiekem al wel lang genoeg.
Dus we gingen op weg. Eerst kwamen we langs watervallen wat wel heel vet was. Het water wat van die watervallen af kwam was ook echt het lekkerste water wat ik in weken op heb.
Verder kwamen we onderweg nog wat mensen tegen die naar beneden aan het lopen waren met een fiets volledig vol beladen met hout echt zo erg dat hij bijna om viel. Als ik met die fiets zou lopen was ik al 20x oo mijn bek gegaan denk ik. Verder was de wandeling wel echt heel mooi en het uitzicht was ook echt de moeite waard. We waren wel echt moe na 5 uur ofzo. We hadden er iets langer over gedaan dan 4 uur. Maar ik denk ook niet dat hij bij die 4 uur een pauze op de berg had ingepland haha,

De leerling van papa zit ook Malawi. Dat wist ik van te voren dus toen ik in zomba kwam (de plek waar ze vrijwilligers werk doet) heb ik haar een berichtje gestuurd en echt super toevallig zouden we vannacht in dezelfde lodge slapen. Dus na heel wat geroddel over papa :P vroeg ze aan mij en de rest of we mee wilde naar een concert in Blantyre want een paar mensen van hun groep hadden afgezegd dus er waren nog wat plekken over.
Dus wij vonden het leuk om mee te gaan. Dus nadat we ruim een uur in een overvolle taxi gezeten hebben gezeten. Kwamen we op een plek aan waar al gelijk in mijn zakken gegraaid werd om me te bestelen. Dus ik alles goed weg stoppen (telefoon in mijn bh enzo) en had gelukkig mijn heup tasje om dus als je me dan wil bestelen vind ik het knap. Oohja ik had ook mijn camera mee in een schouder tasje die ik goed in de gaten hield. Na ongeveer 2 of 3 uur was toch mijn camera weg.... Helaas heb je echt helemaal niks aan de politie hier, want daar liep ik naar toe om te vragen of ze een omroep wilde doen want geld zou ik er best voor willen geven maar komt de politie alleen maar terug met de mededeling dat de man van de omroepen te dronken is... Fijn... Das pech camera weg. Gelukkig gebeurde dit op het einde want van te voren heb ik het echt heel gezellig en leuk gehad. De band was echt heel grappig en het springende publiek ook! Iedereen die je aan spreekt en met je wilt dansen echt heel grappig.

Het was uiteindelijk wel half 6 voordat we weer in zomba in de lodge waren om te slapen.... Oeps haha

Dag 99 (1/8) zomba naar mount mulange za
Vanochtend waren we om half 8 alweer wakker. Wat dus betekende dat ik 2 uur geslapen heb... We waren zo vroeg wakker omdat als je op een dorm slaapt dus de rest van de mensen staan wel vroeg op en ons ritme is ook anders. Dus ik ben met een erg vermoeid hoofd maar onder de douche gestapt dus lekker koud was..... Werd er wel wakkerder van. We hebben het s'ochtends een taxi geregeld naar Blantyre zodat we vanuit Blantyre door konden reizen naar mulange, waar we de berg op wilde gaan. het was helemaal geen mooi weer, waardoor we allemaal een een beetje blegh waren. In de auto naar Blantyre heb ik ook alleen maar geslapen ondanks de slechte rit. In Blantyre aangekomen hadden we eigenlijk nog helemaal niks geregeld om naar de mount mulange te komen. Maar toch gingen we eerst even wat eten en boodschappen doen. Want het eten voor op de berg moet je zelf mee nemen en er is ons verteld dat je onder aan de berg ook niks kon kopen.

Toen we zaten te eten kwamen er Nederlands naar ons toe om te vragen waar we vandaag kwamen want daar waren ze over aan het discussiëren. Dus zo zijn we aan de praat geraakt en kwamen we erachter dat ze in het mulange gebied zitten om daar huizen op te bouwen. Ze hebben geld ingezameld echt heel veel geld om die huizen te kunnen bouwen echt heel gaaf. Het waren 3 mannen en 2 vrouwen rond de 25 jaar geloof ik. Ze hadden een mini busje gehuurd en vroegen aan ons of we mee wilde rijden. Super fijn voor ons! Ook had hun guard die hun overal mee helpt een slaapplek voor ons geregeld want blijkbaar zaten alle lodges vol. Nou we hebben het weer voor elkaar! Het paste maar net in het busje maar wat past dat past. Onderweg vroegen ze een hoop over ziektes enzo in Malawi want daar waren ze heel bang voor. Maar ik geloof dat we ze alleen maar banger gemaakt hebben haha... Oeps.. Was niet de bedoeling.
We kwamen al in het donker in het dorpje aan, dus ik kon de berg nog niet zien helaas. We gingen bijna meteen door naar de dominee. Die had heel lief voor ons een boterham en wat thee klaar staan. We hadden zo'n lief, leuk warm ontvangst! Nadat we een prijs hadden afgesproken gingen we onze spullen naar het huisje brengen waar we zouden slapen. Ofnaja huisje! Het was een hele villa. Het was zo groot dat ik er bijna bang van werd om daar te gaan slapen. 2 badkamers, 2 slaap kamers, een eetkamer, een keuken en een zitkamer. En voor het geld wat wij ervoor betaalde was het bijna beschamend! Maar wel weer even heel lekker.
We gingen optijd naar bed want echt ik was heel moe. En we hadden met de Nederlanders afgesproken om naar de kerk te gaan de volgende dag. Ze doen dat namelijk elke zondag.

Dag 100 (2/8) mount mulange zo
De wekker ging helaas veelte vroeg want de kerk hier begint om 7 uur in de morgen. Maar ik had wel heel lekker geslapen vannacht! Ondanks dat demi en ik wel aan vechten waren vannacht om de 2 persoons deken. Het was heel raar om het hier allemaal in het licht te zien, en de berg was echt heel heel erg mooi en indrukwekkend.
De dienst duurde echt heel erg lang. We waren eerst naar de Engelse dienst gegaan daarna zou er een chichewa dienst zijn. Maar dat vond ik toch een beetje teveel van het goede. De Engelse dienst vond ik niet heel overzichtelijk en steeds die lezingen opzoeken in de bijbel vind ik ook maar onhandig haha. Maar het was wel heel gaaf weer om mee te maken. Gelukkig mocht ik dit keer een broek aan en hoefde ik niet onhandig te doen met een doek/rok haha. Scheelde me een hoop ongemakkelijkheid, ook omdat we naar voren geroepen werden. Na de viering waren we bij de dominee uitgenodigd om te gaan ontbijten. Dus we kregen heerlijk Eem gebakken eitje met wat tomaat en brood. Gelukkig zonder mieren ( gisteren zat het brood vol met mieren). De andere Nederlanders waren nog niet zo lang in Malawi dus die durfde het niet aan om de tomaten te eten. Dat is het verschil tussen ons en hun. Wij denken er niet meer over na en eten het gewoon op. Maar wel heel grappig om dat verschil te zien.

Na het ontbijt gingen de Nederlanders ons hun huisjes laten zien. Daar moesten we op de fiets taxi naartoe. Dat was dus heel goed te doen. Ik vind de fiets taxi altijd een heel fijn vervoersmiddel. De huizen waren echt heel ver af! Ze hadden nog maar 7 werkdagen gewerkt en er stonden al 2 huizen echt bizar. En voor Malawiaanse begrippen ook nog hele mooie goede huizen! Super gaaf om te zien. Malawianen zijn niet helemaal gewend om heel snel te werken zoals wij Nederlanders doen. Dus iedereen was ook heel verbaasd dat ze dit voor elkaar gekregen hebben.

Na deze huizen bezoeken wilde wij vieren nog even naar de markt om brood te halen. Decanteer Nederlanders waren bij iemand uitgenodigd om te eten die hen altijd helpt. Dus wij wilde al weg lopen helemaal niet bedacht dat ze die mensen ook op ons gerekend hadden super lief! Dus wij werden terug geroepen. Zo bijzonder dat mensen die wij helemaal niet kennen zelf helemaal niks hebben ons uitnodigen om daar te komen lunchen. Het was echt heel gezellig om daar te zijn. Al was ik best moe en vond ik het niet erg om even te kunnen uitrusten. Na de lunch zijn we ook redelijk snel weg gegaan. We hebben nog even wat brood gekocht op de markt.
We hadden om 17 uur afgesproken om naar een pizzeria te gaan. Nou het was echt een hele lekkere pizza! Wat ook echt heel toevallig was dat we mensen tegen kwamen die we in lusaka ook waren tegen gekomen echt zo toevallig!

Dag 101 (3/8) de klim op mount mulange ma
Vandaag waren we redelijk optijd opgestaan want we gingen de beroemde of beruchte mount mulange oplopen. We werden door de chauffeur van de goede man de dominee gebracht. We hadden een guard geregeld. Super fijn, dus rond 11 uur begonnen we aan onze barre tocht. Nou en dat was het zeker! Wat een tocht zeg! Het was echt klimmen en klauteren geen moment dat we gewoon recht konden lopen. Onze guide was echt super aardig hij leek heel erg op decanteer Usher, dus wij hebben hem de hele weg Usher genoemd en gevraagd of hij voor ons wilde gaan zingen maar dat wilde hij helaas niet :(. Hij ging ook gokken hoe oud wij waren, de andere 3 gingen redelijk goed ... Alleen toen kwam ik, zegt ie nou 16 a 17 jaar! Pfff dat is dus 4 jaar te jong haha. Misschien moet ik toch weer make up gaan dragen ofzo. Primitiviteit maakt me jonger :P

Gelukkig was er halverwege een super mooie waterval waar we konden lunchen ennnn zwemmen! Dus ik vol goede moed omgekleed en ik wilde in het water springen maar koud dat het was! Ik sprong er in en het enige wat ik me kon bedenken was:' ik moet eruit' toen vertelde onze guide dat het water maar 5 graden was... Oeps haha vandaar dat het zo bizar koud was!
De weg naar boven was echt heel heel erg mooi. Je moest ook echt niet vergeten om om je heen te kijken! Na heel wat uurtjes klimmen en klauteren en er voor zorgen dat ik niet viel. Kwamen in de kou aan boven op de berg. En het was echt heel heel heel erg koud. Het huisje waar we in gingen slapen leek een beetje op het huisje uit de horror film cabbin in the wood. Echt een houte blokhutje met overal gaten in de grond en muren. Ik dacht echt woow dit worst een horror nacht.
We hebben boven een kampvuurtje wat rijst met tomaat klaar gemaakt wat echt heel erg lekker was. Want van de vele uurtjes lopen was ik best hongerig geworden. Er was ons verteld dat we een hele mooi sterren hemel konden gaan zien en woow die was echt heel mooi. Ik kon wel uren naar de sterren blijven kijken. Helaas was het echt veel veel te koud om buiten te blijven. Ik had een broek aan die een beetje synthetisch was dus ik stond ook een aantal keer bijna in brand omdat ik veel te dicht bij het vuur zat. We moesten zoals gewoonlijk ook in een gat plassen al was dat voor sommige van ons nog een hele opgaven hahaha.....

We zijn redelijk optijd naar bed gegaan. Of ja bed we lagen op de grond in onze slaapzakken. Ik had 3 paar sokken aan een panty een lange broek een hempje een shirt met lange mouwen een trui en een sjaal. En ik lag in een slaapzak en lakenzak en ik had het nog koud.. Vooral mijn voeten wilde niet warm worden.

Rond 3 uur in de nacht hadden we allemaal nog niet geslapen en hoorde we weer dat er vuur aan ging dus hebben we onze spullen gepakt en zijn we daar bij gaan liggen. Toen ben ik voor 1 of 2 uur in slaap gevallen gelukkig!

Dag 102 (4/8) de klim naar beneden en naar Blantyre din
Vandaag gingen we al gebroken naar bendeden lopen van het weinige slapen. Ik had gelukkig geen spierpijn! Halleluja ik had eigenlijk verwacht dat naar beneden gaan best goed zou gaan. Maar dat was toch nog een tegenvaller. Het was ook alleen maar heel stijl naar beneden lopen want we zaten op 2100 meter en we moesten naar 700 meter lopen dus redelijk wat dalen. We hadden weer geen seconden een normaal stuk lopen. Alleen maar klauteren overstenen. In het begin ging het allemaal nog best goed, alleen later ging ik het heel erg in mijn knieën voelen. Qua conditie was dit wel veel minder zwaar dan gisteren alleen voor je gewrichten was het killing. Toen we bijna bij het einde waren ging ik door mijn enkel echt super dom want het was geen stuk waar het super moeilijk was dus ik was gewoon onoplettend...

Na 4 uur naar benden te hebben gelopen kwamen we gelukkig aan pff opgelucht was ik! Het was een geweldige ervaring maar wel oprecht zwaar! Vooral met zo'n gebroken nacht tussendoor.

De dominee had voor ons een taxi geregeld naar Blantyre! Super fijn, dus die stond netjes op ons te wachten en werden we voor onze gereserveerde lodge afgezet:) toen heb ik lekker kunnen douchen! Dat was ook echt fijn, het was niet een hele warme douche maar wel een hele fijne douche. Daarna ben ik vrij snel gaan slapen en was ook snel vertrokken.

Dag 103 (5/8) het oude vertrouwde Blantyre woe
Vanochtend ging ik proberen uit te slapen maar dat ging me niet heel goed af... Maar ik kon gelukkig wel nog ff lekker in mijn bed blijven liggen. En lezen enzo. Want ik merkte al als ik mijn benen strekte dat mijn kuiten echt pijn deden van de spierpijn... Oeps haha. Ik dacht er goed van af te komen maar dat was te vergeefs.

We hebben het vandaag rustig aan gedaan. We zijn tegen de middag naar Blantyre gegaan en het oude vertrouwde te kunnen zien. We hebben wat boodschappen gedaan en daar geluncht.
Het was echt heel raar om hier weer te lopen omdat we er zo vaak geweest zijn voelt het heel vertrouwd. Ondanks de gekte van het Malawi. Natuurlijk hadden we weer moeite met pinnen zoals gewoonlijk..

Savonds ben ik al heel vroeg in slaap gevallen met mijn kleren aan. Dus toen ik waller werd moest ik nog douchen en omkleden... Echt niet iets waar ik nog op aan het wachten was. Maar ben daarna wel snel weer naar bed gegaan.

Dag 104 (6/8) Maxwell op bezoek don
Vandaag zouden Maxwell, Caroline en Lisa op bezoek komen. Caroline en Lisa zijn ook leerlingen van onze school die nu in de zomervakantie voor 6 weken in muona zijn. Ze moesten naar Blantyre om hun VISA te verlengen en Maxwell de anesthesist van het ziekenhuis bracht hen. Dus waren ze even bij ons in de lodge lunchen. Was echt heel erg gezellig! Wij dachten dat we hierna Maxwell niet meer zouden zien. Verteld hij dat morgen hij en crea van het ziekenhuis ook nog langskomen om doei te zeggen. Echt super lief!
Lisa en Caroline zeggen dat ze het in het ziekenhuis nog best vaak over ons hebben en over onze feestje dat vind ik stiekem ook echt wel heel erg leuk! Dat betekend toch dat je een stempel hebt achter gelaten.
Ze gingen redelijk snel weer weg want ze moesten nog boodschappen doen en weer terug rijden naar muona natuurlijk.

Daarna zijn demi en ik naar de stad gelopen en Jorie en lynn zijn aangifte gaan doen en ik zou daarna aangifte voor mijn camera gaan doen. Kost aangifte doen hier 50 euro echt zo bizar veel! Vette afzetterij niet normaal. Dus ik heb ook maar geen aangifte meer gedaan vond ik echt dikke onzin.

Savonds zijn deem en ik nog een film wezen kijken dubbel en dwars dat was echt een jeugd sentiment die film hebben Veerle en ik wel 100x gekeken vroegen. Super leuk!

Dag 105 (7/8) laatste echte dag vrij
Zo de laatste hele dag in het mooie Afrika is aangebroken. We hadden vandaag een aantal dingen bedacht om te doen maar zoals altijd loopt dat meestal toch anders dan dat we geplant hadden. Vandaag zouden mensen uit muona komen en wilde we nog een laatste ronde Blantyre doen.

Dus na ons ontbijt zijn we maar meteen Blantyre in gegaan. Onderweg komen we altijd een man tegen die denk ik polio heeft en langs de weg zit om geld te vragen. Deze mensen zie je echt heel veel langs de weg zitten. Maar deze man had ik toch een ander gevoel bij dus eergisteren had ik hem al 100 kwacha gegeven dat is ongeveer 20 cent, daar was hij al zo dankbaar voor. Dat hij vandaag in plaats van om geld vroeg ons bedankte echt zo lief.

We zijn verder over de markt gelopen om te kijken of we wat t-shirts konden ruilen voor iets dat leek ons best leuk, maar op een of andere manier wilde niemand dat! Had ik helemaal niet verwacht. Dus toen heb ik die t-shirts en 1 broek maar gewoon weg gegeven aan arme mensen. Ik dacht die verdienen dat wel en ik heb er vrij weinig nog aan. Het blijft toch heel bijzonder om die gelukkige gezichten dan elke keer weer op nieuw te zien als je ze iets geeft of iets voor iemand doet.

Nadat we een paar uur door Blantyre zijn gelopen en langs de grote markt zijn gelopen gingen we weer richting de lodge, dus ook weer langs die man. Ik wist ik heb nog redelijk wat geld over dus besloot ik die man 1000 kwacha te geven wat ongeveer 2 euro is. Nou je had zijn gezicht moeten zien, hij was zo dankbaar hij pakte het geld met 2 handen aan en zijn glimlach paste bijna niet op zijn gezicht zo blij was hij, en ik ben blij dat ik heb ermee heb kunnen helpen.

Eigenlijk zouden mensen uit muona weer komen maar er was een spoed operatie waardoor ze pas rond 9 uur in de avond hier zouden kunnen zijn. Hoe jammer ik het ook vind maar dat zou echt niet gaan werken. Ze moeten namelijk 3 uur reizen om hier te komen dis dat zou beteken dat ze echt heel laat pas terug zouden gaan. En het leek ons niet verstandig om juist deze na ht een hele korte nacht te hebben aangezien we morgen vliegen. En brak in een vliegtuig zitten lijkt me al helemaal niet ideaal.

Dag 106 / 107 (8/8 en 9/8) terug naar huis zat
Vandaag stond ik op het vliegveld en dacht ik:'wat doe ik hier, ik wil helemaal niet naar huis' ondanks dat je er naar toe leeft en ik echt weer zin heb om iedereen te knuffelen. Maar om dat te kunnen doen moet ik wel hier weg waar ik nu niet zoveel zin in heb.
Maar ik zit dit nu in het vliegtuig te schrijven en we vliegen ergens over noord Afrika. En nu wil ik graag thuis zijn en heb ik het gehad met het vliegen en het niet je benen kunnen strekken en het nog niet kunnen knuffelen.

Dus iedereen bedankt voor deze hele mooie reis, de lieve berichtjes en het aan en mee denken!
Bye bye Afrika HALLO Nederland