Maandag 8 tot vrijdag 12 juni

Dag 45 operatie kamer (8/6)
Vandaag was het weekend veelte snel om, wat ik ook altijd in Nederland vind al is dit wel anders want je gaat een leuke dag te gemoed. Het kan in het ziekenhuis zo rustig zijn dat de dag heel sloom gaat en dat je denkt hmm hij mag wel weer om zijn. Gelukkig zijn we inventief genoeg om altijd wel iets te vinden wat we leuk vinden om te gaan doen. Omdat het op dinsdag en donderdag operatie dag is, was het vandaag erg rustig op de afdeling. Wat opzich niet heel erg was, we hebben eerst veel zitten werken aan school wat heel eerlijk ook wel nodig was om te doen. Want de tijd gaat bizar snel voorbij dat ik nog niet eens door heb dat mijn stage periode er alweer bijna op zit. Nog maar 4 weken hier in muona.

Er waren gelukkig vandaag een paar pops dat zijn breuken enzo die in het gips gezet worden. Ook moest ik iemand helpen om van de brancard op de grond gelegd te worden. Ik dacht ja hoor doe ik wel! Dan kom ik er toch altijd weer pijnlijk achter hoeveel kracht ik in mijn armen heb. (Of terwijl niet echt meer) Maxwell de anesthesist was me ook heel hard aan het uitlachen hij vroeg meteen Jezus eet je niks ofzo. Dus ik: ik eet gewoon alleen eet ik geen nsima, nsima is een soort meel goedje wat iedereen hier s'ochtends, smiddags en in de avond eet. Dus daar plagen we iedereen altijd mee haha. Doen we ook met ons omdat wij veel brood eten haha.

Verder hebben lynn en ik nog lekker met de zuster van de x-Ray's zitten kletsen, echt een gezellig mens is dat zeg! Die zegt ons altijd al gedag als we door het ziekenhuis lopen. Ze is altijd vrolijk en heel leuk om mee te kletsen:)


Na stage hadden demi en ik besloten om te gaan proberen pizza te maken! Helaas moest er door ons wel eerst nog naar de markt gegaan worden, dus rust hadden we niet echt. Maar we hadden wel heel veel zin om pizza te gaan maken. Dus toen we terug kwamen begonnen we vol goede moed aan onze pizza. Eerst was ons deeg echt onwijs plakkerig wat gelukkig snel opgelost werd door een extra dosis bloem. Op de markt hier kan je niet heel veel soorten groenten krijgen dus wat we erop gingen doen was ook nog een dingetje. We hadden wel wat tomaten puree/saus meegenomen uit Nederland dus de bodem was opgelost. Verder hebben we hier veel tomaten en uien dus dat zou erop gaan maar verder verschilt het heel erg. Gelukkig konden we nu een soort kleine paprikaatjes vinden. Die zijn los niet heel lekker omdat ze heel groen zijn en nog een beetje bitter van smaak zijn. Maar op de pizza waren ze echt heel lekker. Ook hadden we een soort van spinazie bladen gekookt die we er later over heen gedaan hebben. En met een hele lading kruiden enzo was het echt heel lekker geworden!

Dag 46 jarig! (9/6)
Zoals je misschien al aan de datum kan aflezen was ik jarig vandaag! Tiener af en 20 geworden. De meiden waren vanochtend heel lief voor me, lynn had thuis al verjaardag liedje op haar laptop gezet en had de wekker iets eerder gezet zodat ze de eerste was die me met dit liedje kon feliciteren. Vorig jaar was ik namelijk in Parijs jarig toen ik daar met lynn was en toen hadden mijn ouders mij eerder opgebeld dan lynn me had kunnen feliciteren dus die was er op gebrand dit keer eerder te zijn haha. Nou het is haar gelukt. Daarna kwam de rest 1 voor 1 me feliciteren of bij me in bed liggen, wist niet dat we met zo veel in mijn kleine bedje passen. Maar blijkbaar kon het allemaal! Hahaha

Daarna moesten we gewoon naar stage toe dus gingen we ons klaar maken. Tijdens de overdracht wordt Er altijd op het einde gevraagd of er nog business zijn. En demi wilde er vertellen dat ik jarig was. Daar hield ze zich alleen vanaf omdat er die nacht 3 mensen zijn overleden dus de sfeer was niet echt in verjaardagssfeer wat natuurlijk heel logisch was!

Op de OK vertelde lynn vrolijk aan iedereen dat ik jarig was. Dus daar werd ik volop gefeliciteerd. Vandaag waren er ook een paar operaties die we konden mee kijken. Eerst was er van een heel lief jongetje die al een tijd in het ziekenhuis ligt vanwege brandwonden (hele ernstige is in het vuur gevallen) zijn geamputeerde vingers waren aan elkaar gegroeid en die gingen ze los maken. Dat was wel heel zielig je zag aan alles dat hij heel erg zenuwachtig was! Dus probeerde lynn en ik hem een beetje af te leiden.

Na deze operatie was er weer een hernia operatie die ik al eerder gezien heb. Was wel heel grappig want we hebben ondertussen lekker veel zitten kletsen met de anesthesisten. Altijd gezellig ze wilde veel weten over Nederland. Ik vind dat altijd heel leuk dat iedereen hier zo geïnteresseerd is over Nederland, dus vertel ik ook altijd graag.

Na deze operatie was er een hele interessante oog operatie bij een klein meisje. Ze had een steen in haar oog gekregen dus die moest gehecht worden. Het ziekenhuis heeft een arts die gespecialiseerd is in ogen. Hij is tevens ook de directeur van het ziekenhuis. Het meisje was volledig in paniek toen ze in slaap gebracht werd. Echt heel erg zielig! Gelukkig werkt het verdovende middel hier super snel! Dus sliep ze ook snel. Die oog operatie wordt zo pietie peuterig gedaan. Dat ik vaak de hechtdraad nog niet eens kon zien omdat, dat zo onwijs dun was! Maar wel echt onwijs interessant om een keer te zien. De arts was ook een hele aardige man die mij heel veel uitlegde, op het einde mocht ik ook door zijn microscoop apparaat kijken, en dat was echt gaaf. Ik denk alleen als ik door dat apparaat zou moeten gaan kijken en tegelijk opereren dat ik met mijn handen of bij haar neus zou gaan opereren of ergens in de lucht. Lijkt me echt heel lastig! Haha

Hierna waren er nog een paar kleine gevallen. Zo heb ik de arts geassisteerd met het verwijderen. Van een vet bult, ik moest zelfs steriel gaan staan (met mijn handen alleen) om mee te helpen deppen en hechten enzo ik vond dat echt heel erg leuk!

Toen lynn aan de zuster van de x-rss vertelde dat ik jarig was begon ze meteen te zingen echt heel leuk. Ook schreef ze lynn haar nummer op zodat ze lynn kon feliciteren als ze jarig was. Ook heeft ze haar nummer opgeschreven dat we haar kunnen feliciteren echt heel erg leuk! Wat een lief mens.

Na stage hebben Jorie en lynn lekker voor mij gekookt mijn lievelings eten spaghetti. Ook heb ik voor mezelf een verjaardagscake gemaakt haha. Ik dacht ja iemand moet het doen hè!

Oohja het hele huis was de avond ervoor toen ik in bed lag versierd met slingers, dat vond ik ook heel leuk!
Toen ik later op de avond wilde gaan douchen was de douche ijs ijs koud. Hij is normaal al koud want warm water hebben we niet. Maar dit keer was het grondwater nog kouder. (Ja onze leiding is aangesloten op het grondwater. Haha.
Toen ik daarna nog met thuis wilde gaan bellen en daarna naar bed wilde gaan kwam demi met het geweldige idee dat we mijn verjaardag niet zomaar voorbij konden laten gaan en dat we nog maar even een biertje moesten gaan drinken hahaha. Dus wij iemand van het ziekenhuis gevraagd om mee te gaan een biertje drinken haha. Er was een hoop muziek in de cuppenhal de soort disco en we hebben daar nog een hele gezellige avond gehad! Alleen lynn, demi en ik zijn mee gegaan plus de mensen van het ziekenhuis natuurlijk haha. Vond het echt heel lief van deem om nog met dit plan te komen. Toen voelde ik me wel echt even jarig!

Toen ik een biertje dronk kwam 1 van de verpleegkundige die mee ging, nee je mag niet drinken want je bent een baby. Dus ik dacht echt watte f*ck waarom ben ik een baby haha. Zegt ie jaa want je bent jarig dus vandaag geboren........

Dag 47 dag van alles wat (10/6)
Vandaag zouden 3 van ons mee gaan op out reach en omdat roos, Marlou en ik vorige week mee waren mochten nu lynn, Jorie en demi mee. Daarom gingen wij naar de afdelingen maar het was overal zo onwijs rustig in het ziekenhuis er was echt helemaal niks te doen. Dat we met toestemming van Sheila naar the under 5 clinick gegaan zijn. Dat is het zelfde als een out reach alleen dan bij ons in het ziekenhuis en worden er extra dingen gedaan als zwangere vrouwen onderzoeken en orale medicatie geven. Het was wel heel leuk om dit allemaal te zien. Adina die daar altijd werkt heeft ons een hoop uitgelegd en we mochten ook heel vaak naar de baby hartjes luisteren. Dat blijft echt heel leuk om te doen!
Adina legt ook zo fijn uit dus het was een hele leuke ochtend.

Omdat er gister avond helaas een schoonmaker van het ziekenhuis was overleden was er deze middag een begrafenis en was er weer bijna niemand in het ziekenhuis. Wij zijn niet naar die begrafenis gegaan uit een stukje respect en wij kende die schoonmaker eigenlijk niet. Ze is trouwens overleden aan meningitis (hersenvlies ontsteking).
Daarom hebben verder de middag eigenlijk aan onze opdrachten gewerkt. Ook helemaal prima natuurlijk.

Savonds was het weer zo ver net als 9 van de 10 keer dat we geen water hadden haha. Ideaal dus wassen met bakken was weer feit wat een logisch gevolg was dat daarna mijn haren volledig in de knoop zaten.

Dag 48 alweer laatste werk dag (11/6)
Vandaag was er weer een out reach gepland en dit keer gingen Marlou, roos en ik weer mee. Op deze locatie waren we al een keer eerder geweest, er waren ook maar heel weinig mensen om te vaccineren dus waren we ook zo klaar. Op een gegeven moment was ik alleen aan het vaccineren wat ook wel echt als een eer voelde. Ik vond het alleen minder dat ik ook een paar kinderen van 1 maand moest vaccineren en ik vond het niet eng ofzo omdat ze wel echt hele dunne beentjes hebben, dus de naald deed ik er niet ver in. Maar die kunnen huilen! Niet te zuinig dan voel ik me wel echt even zo'n barbaar. Maar ja praten ofzo met ze kan ook niet echt alleen maar lief aankijken. We waren weer redelijk oprijd terug in het ziekenhuis. Rond de lunch dus zijn we lekker gaan lunchen.

In de middag hadden we met William afgesproken om de prijzen van de spullen kort te sluiten die we gaan kopen van het ingezamelde geld. Gelukkig is William echt een heel fijn persoon om hier over te praten en komt hij met hele realistische ideeën en kijkt hij ook met realistische ogen naar het ziekenhuis. Bijvoorbeeld dat dingen mee genomen kunnen worden enzo en dat we wel echt moeten kijken naar iets wat blijvend is en waar het ziekenhuis iets aan heeft. Dus dat was wel heel fijn om met hem te praten. En we zijn tot hele leuke dingen gekomen!
Hieronder een rijtje:
-koelkast voor medicatie
- linnen kar
- dvd speler Voorde kinderen met dvd's
- Strijkijzers
- voor de community docenten voor trainingen naar Blantyre sturen om kinderen te kunnen opvoeden.

Vandaag waren er weer kinderen voor ons huis zoals elke dag het geval is. Maar vandaag was er een kindje dat nu voor de 2e keer voor ons huis heeft geplast. En dat vond ik wel echt te ver gaan. Ze spuugt ook vaak door ons raam. Dus zijn we naar Raphael gegaan en heeft dit voor ons opgelost. Mede hierom vinden we die docenten ook wel echt heel erg belangrijk.

Verder de avond hebben demi en ik onze pizza kunsten weer laten zien en heb ik mijn tas ingepakt om weer richting Blantyre te gaan!,,:D

Dag 49 op naar Blantyre (12/6)
Vandaag begon onze trip al heel vroeg en stond de pick-up van Raphael om half 7 voor de deur! We gingen mochten lekker achterin zitten wat ik echt heel leuk vond! Lekker de wind door je haar al was je wel de über koningin qua zwaaien enzo haha. Maar fijn was het wel. Al kreeg ik na een paar uur wel lichtelijk pijn aan mijn kont haha. Adina was met ons mee omdat ze richting Blantyre ging. Ze kon dus alles verstaan wat de kinderen zeiden dus vroegen we om een vertaling wat er het meeste op neerkwam was dat ze om geld vroegen of nog niet eens vroegen zeiden dat we geld moesten geven want we zijn blank dus we zijn rijk. Het liefste zou ik aan iedereen geld geven maar helaas zit dat geluk er niet in dat ik dat kan veroorloven.

Onderweg hebben we nog 2 uur stil gestaan omdat het raam van de auto kapot was. Maar gelukkig kwamen we in de middag toch nog aan en gingen we boodschappen doen voor het ziekenhuis! Gelukkig was onze chauffeur mee Patrick jo dus kon hij ons helpen. Toch fijn als iemand chichewa spreekt met onderhandelen enzo haha.

Ook de ouders van roos waren aangekomen dus die hebben we ook gelijk gezien. Erg gezellig! Later de middag probeerde we te pinnen maar nergens was er een werkend pin automaat te vinden! Heeel frustrerend. Dus nu moesten we met heel weinig geld verder...

En toen we heel moe in het hostel aan kwamen deed ook nog is mijn iPad irritant toen ik op WiFi ging. Hij ging lekker allemaal niet geplande updates doen maar ik had te traag en weinig WiFi om ze te kunnen voltooien dus een hoop Appa doen het nu niet ideaal...

Gelukkig kon ik lekker moe naar bed omdat we de volgende dag om 5 uur moeten opstaan om naar lilongwe te gaan... Chill haha